بيچاره کسي که گرفتار عقل شد!

گويند منگي بر روي شکم (دمر) خوابيده بود و از جويي، آب مي نوشيد! حکيمي او را ديد و بر او بانگ زد:  اينگونه آب نخور؛ که عقل را زايل مي کند!

منگ سر برداشت و هاج و واج پرسيد: عقل ديگر چگونه موجودي است؟! حکيم در پاسخ او درماند! ظريفي به داد حکيم رسيد و به منگ گفت:

خطاب حضرت حکيم با تو نبود! آسوده باش و هر چه خواستي، همينگونه، آب بنوش! گواراي وجودت باد!

****

خيابان امام جعفر صادق عليه السلام ديلم هنوز به پايان نرسيده که از کسي شنيدم طرح تعريض چهار متر از دو طرف خيابان در دستور کار است و جواز ساخت در اين چهار متر داده نمي شود!

****

بي هيچ مناسبتي، ياد بيتي از ايرج ميرزا افتادم که سروده: بيچاره کسي که گرفتار عقل شد ....

(اجازه بدهيد مصراع دومش را ننويسم! اندک جستجويي در فضاي مجازي، آنها را که مصراع دوم را نمي دانند، محظوظ خواهد کرد! و آنها که مصراع دوم را مي دانند، پيشاپيش سرورناک شده اند!)